www.kronikireichen.fora.pl

Silvia

piwnica: pracownia
Parter: Salon, kuchnia, łazienka
I piętro: Po lewej pokój Silvi, po prawej pokój Kathrin. na wprost mała garderoba i ukryte przejście.

Dom Silvii wyglądał jak z opowieści. Nie był duży aczkolwiek sprawiał takie wrażenie. Na około rosło wiele roślin i krzewów, nie zdradzając czym zajmują się właściciele, gdy są na zewnątrz. Dom był pomalowany na niebiesko choć gdzie nie gdzie było widać kilka czerwonych cegieł. Przy oknach wisiały kolorowe kwiaty. Dachówka była ciemnoszara. Do posiadłości O'Conor prowadziły dwa wejścia, jedno bezpośrednio do ogrodu, drugie do drzwi wejściowych. Gdy wchodzisz do tego domu czujesz ciepłe i miłe skojarzenia i na ścianach wiszą zdjęcia, i obrazy, ściany pomalowane są w ciepłe kolory, jednak panujący wystrój może kojarzyć się z bałaganem, jest dużo starych przedmiotów. Wchodząc dalej widzisz salon z ogromnym kominkiem i wielką jasną kanapą, na przeciwko której jest mały stoliczek, a na nim Prorok Codzienny. obok stoją stare drewniane schody prowadzące na wyższe piętro. Lecz cóż to jest ukryte pod dywanem przy kominku? drzwi, tajemne przejście? Tak schodzą one do piwnicy, do pracowni Silvi, gdzie kobieta spędza dużo czasu.

Kranich

*Zajechał takim samochodem na podwórko Silvia:

*

Silvia

*Przeciągnęła się leniwie...* Oho ktoś się zjawił *Pomyślała powoli ciasteczka upiekły się już dawno, więc nie są gorące. Pomachała znajomemu Od progu. Szybko wybiegła otworzyć starą bramkę.* Witam, jak miło Cię widzieć, zapraszam...

Kranich

*Wjechał na podwórko, wyłączył wszystko i wysiadł z samochodu w czarnej kamizelce kuloodpornej z napisem żółtym „Polizei”. Za nim wyskoczył jego brązowo-czarny owczarek niemiecki.*Dzień dobry Auror Tom Rajmund von Kranich i towarzysz Alex.*Pokazał odznakę:

*Czy mówię z panią Sophia Malkin?*Zadał pytanie poważnie.*

Silvia

Tom ale ty jesteś zgrywus... Nazywam się Silvia O'Conor *Zmałpowała poważny ton. Toma. * Ale coś się stało *Spytała ostrożnie po czym wykonała zachęcający gest, by goście weszli.*

Kranich

*Weszli do domu.*Musimy poważnie porozmawiać. Gdzie możemy?*Zapytał.*

Silvia

Proszę do salonu *Nie wiedziała, czego może się spodziewać. Nagle naszła ją myśl, wreszcie Arthur zostanie odnaleziony. Jej oczy zaiskrzyły. * Proszę powiedzieć szybko co się stało *Ponaglała go kobieta.*

Kranich

*Postawił magnetofon na stoliku by nagrywał.*Mamy takie procedury. *Po siad nięciu na fotel zaczął mówić.*Dziś rano zrobiliśmy nalot na melinę śmierciożerców i doszło do walki. Dobrze, że wzięliśmy do pomocy Brygadę Uderzeniową, bo było by źle. Czy poznaje pani kogoś?*Zapytał i pokazał 5 zdjęć.*

Silvia

Ale ja nie znam żadnego śmierciożerę *Obraziła się strasznie. Chciała pomóc Tomowi, ale jeśli tak by się stało. Dowiedziałby się o Dianie. Z drżeniem w rękach podniosła fotografie. Jednak to co tam ujrzała zaskoczyło ją totalnie. Wstała i wzięła dawne zdjęcie Arthura, ściskającego Olivandera.* To... to nie może być on *Zaprzeczała sama sobie* On wyjechał po łuskę Chimery. Później Ministerstwo uznało że zmarł. Wiedziałam, że kłamali... Ale co on tutaj robi? *Wiedziała, że towarzysz może nie rozumieć bełkotu, ona sama siebie nie zrozumiałaby.*

Kranich

*Pies podszedł do i zaczął się do niej łasić. Tom mówił dalej.*Został zabity w walce, bo nie poddawał się, a latały zaklęcia. Moje kondolencje dla ciebie. Miał na prawej ręce MZ i był poszukiwany. Naprawdę był zaginiony. 2 Lata temu powstała u CP grupa nazywana Bezimiennymi. Oni mają MZ na prawej ręce i są najgorsi. Było ich 5 a teraz są 4. Nikt nie znał ich tożsamości.*Wyjaśnił.*

Silvia

*Siedziała jak osłupiała, nowa wiadomość wryła ją w kanapę tak mocno, że stała się nieobecna.* Niemożliwe, może go porwali i omotali zaklęciami? On był przykładnym obywatelem. Widzi Pan przyjaźnił się z Olivanderem *Pokazała mu zdjęcie. Starała się wyprzeć prawdę, na próżno. Z emocji przytuliła Toma* Co ja powiem Kathy? Ona jest taka delikatna.

Kranich

Niestety sam dobrowolnie przystąpił do CP. Sprawdziliśmy jego wspomnienia. Szpiegował Olivandera. Przykro mi.*Wyjaśnił. Przytulił ją I pocałował ją.*

Silvia

*Złość Silvi przybrała na sile. Wiedziała, kto mógł maczać w tym palce. Oj niech ona tylko dorwie Dianę. Ukatrupi ją na miejscu, a co jeśli będzie chciała przeciągnąć Kathy? Zemści się, jeśli to jej wina. Emocje wzrosły do tego stopnia, ze Silvia zapomniała już o dobrych manierach, złapała Toma za rękę i pognali na górę. *

Kranich

*Wziął ją na ręce, całował i poszedł tam gdzie kazała. Nie wiedział, co robi.*

Silvia

*Spędzili razem miłe chwile. Sy zapomniała nawet na moment o całej sprawie. Nie mogła jednak wybaczyć własnej siostrze. Dopiero gdy emocje zeszły pomyślała o tym co właśnie zrobiła. * Przepraszam *Powiedziała ze łzami w oczach i przytuliła Toma, który o dziwo wydała się jej bardziej przystojny niż wcześniej. * Zapomnieliśmy chyba o Alex'sie *powiedziała z uśmiechem*